Αξιότιμοι κ. βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
Στο πρώτο τέταρτο του προηγούμενου αιώνα, οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας -όλοι αυτόχθονες Χριστιανικοί λαοί της Ανατολής-, υπήρξαν τα πρώτα θύματα ρατσισμού στη σύγχρονη ιστορία της Ανθρωπότητας. Το γενοκτονικό σχέδιο των Νεότουρκων και του Μουσταφά Κεμάλ εις βάρος των χριστιανικών λαών της Ανατολής, με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας, αποτέλεσε πρότυπο για τον Αδόλφο Χίτλερ, που λίγες δεκαετίες μετά επανέλαβε το έγκλημα, εις βάρος των Εβραίων. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε ο ηγέτης των ναζί, όταν κάποιοι κομματικοί του φίλοι προέβαλαν ενστάσεις για την πολιτική του: «Ποιος θυμάται σήμερα τους Αρμενίους;»
Η εμπειρία αυτή, η επίγνωση δηλαδή ότι η ατιμωρησία φέρνει την επανάληψη του εγκλήματος και ότι «η αδικία οπουδήποτε είναι απειλή για τη δικαιοσύνη παντού» (κατά τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ), οδήγησε δεκάδες κράτη και διεθνείς οργανισμούς, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS), να αναγνωρίσουν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εις βάρος των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων από τους Νεότουρκους και κεμαλιστές ως Γενοκτονία. Η Ελληνική Βουλή ψήφισε τα έτη 1994, 1996 και 1998 ανάλογους νόμους και καθόρισε με προεδρικό διάταγμα εκδηλώσεις Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, των Αρμενίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας αντίστοιχα.
Και ερχόμαστε στο σήμερα, για να συζητήσουμε για άλλη μια φορά για το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο.
Στο νομοσχέδιο αυτό διακυβεύεται η τιμή των σύγχρονων Ελλήνων πολιτών. Αισθανόμαστε ότι έχουμε ένα χρέος προς τους προγόνους μας, στον ηρωισμό και τη θυσία των οποίων χρωστούμε τη ζωή και την ελευθερία μας ως έθνος. Μην αφήσετε αυτό το χρέος ανεκπλήρωτο.
Αδιαπραγμάτευτο αίτημα των φορέων που εκπροσωπούν τους απογόνους των θυμάτων της Γενοκτονίας, είναι στην τροποποίηση του νόμου να προστεθεί ρητά η προϋπόθεση χαρακτηρισμού ως γενοκτονία μόνο «εγκλημάτων που έχουν αναγνωριστεί ως τέτοια με αμετάκλητη απόφαση είτε ελληνικού είτε διεθνούς δικαστηρίου είτε με απόφαση της Ελληνικής Βουλής», και να απαλειφθεί απαραιτήτως η αόριστη και ως εκ τούτου επικίνδυνη αναφορά: «όλων αδιακρίτως των εγκλημάτων των γενοκτονιών». Επιπλέον, κρίνουμε σημαντική την ονομαστική αναφορά σε γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο με νόμους του κράτους και αφορούν τις ομάδες Ελλήνων πολιτών που είναι απόγονοι εκείνων. Δηλαδή Εβραίων, Αρμενίων, Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Το ελληνικό κοινοβούλιο δεν πρέπει να είναι ανακόλουθο και αυτοαναιρούμενο σε νόμους που έχει το ίδιο ψηφίσει στο παρελθόν. Σας καλούμε, εν τέλει, να
κάνετε κάτι πολύ τιμητικό για σας, κύριοι βουλευτές: να επιβεβαιώσετε την αξία των αποφάσεων που οι ίδιοι έχετε ψηφίσει ή θα ψηφίσετε στο μέλλον.
Αξιότιμοι κ. βουλευτές,
Μην επιτρέψετε τη Βουλή μας, η οποία είναι φύλακας του Συντάγματος και της Δημοκρατίας, να ψηφίσει ένα αντιδεοντολογικό και αντεθνικό νόμο που στερείται δικαιοσύνης, σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή και επίγνωσης της ιστορίας του έθνους και της παγκόσμιας ιστορίας. Σας καλούμε λοιπόν να συμβάλετε, ώστε να μην αναρωτηθεί ο επόμενος θύτης: «Ποιός θυμάται σήμερα τους Έλληνες του Πόντου, της Μικράς Ασίας και τους Αρμένιους;»
Εμείς, οι απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας, στην κοινή αυτή πρωτοβουλία, δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση, ότι το ύψιστο αυτό χρέος της Μνήμης θα το υπερασπιστούμε με κάθε νόμιμο μέσο, βρισκόμενοι απέναντι σε καθετί που το υπονομεύει και δίπλα σε όσους το υπερασπίζονται.
Με εκτίμηση,
Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας
Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος
Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας
