نامزدی نماینده ای از باکو برای ریاست یونسکو
کشوری که خود ناقص اهداف این سازمان است
ایساک یونانسیان،پژوهشگر مسائل قفقاز و ترکیه
اخیراً اخباری در خصوص نامزدی پولاد بلبل اغلو سفیر کنونی جمهوری آذربایجان در روسیه برای تصدی پست ریاست سازمان یونسکو (سازمان علمی،فرهنگی و تربیتی سازمان ملل) مطرح شده است.که واکنش های منفی بسیاری از کشورهای اروپایی را در پی داشته است.
اهداف یونسکو که یکی از سازمان‌های تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است کمک به صلح و امنیت در جهان از راه همکاری بین‌المللی در زمینه‌های آموزشی و علمی و فرهنگی وتربیتی به منظور افزایش احترام به عدالت و قانون‌مداری وحقوق بشر، بر پایه منشور سازمان ملل متحد تعریف می شود.
با توجه به این موضوع که جمهوری آذربایجان پس از استقلال در سال 1991 به منظور وارونه جلوه دادن تاریخ و مشروعیت بخشیدن به کشور جعلی خود به صورت سیستماتیک از طریق چاپ کتاب های مختلف دست به تحریفات تاریخی گسترده بر علیه همسایگان خود به خصوص ایران و ارمنستان زده و بصورت پی در پی قوانین آتش بس در مرزهای جمهوری آرتساخ (قره باغ) را نقض می کند.چگونه می تواند از اهداف سازملان یونسکو پاسداری نماید.
در کتاب‌های درسی جمهوری آذربایجان، ادعا شده است، که پانصد سال پیش کشوری پهناور به نام آذربایجان، وجود داشته که اردبیل و تبریز هم جزو آن بوده اند و به واسطه تجاوزات مکرر ایرانیان و ارمنیان از زمان هخامنشیان کشور تجزیه و به دو نیمه تقسیم شده است. در این کتاب‌ها، از ایروان، آرتساخ و کل ارمنستان جزء خاک تاریخی آذربایجان نام برده شده و از 9 استان ایران، حتی گیلان و مازندارن نیز ادعای ارضی می شود. همچنین در کتاب‌های درسی و رسمی «هنر» در جمهوری آذربایجان، همة هنر ایرانی و ارمنی، آذری فرض و بسیاری از شاعران پارسی گوی چون خاقانی و نظامی گنجوی (که زادگاهش روستای تا در تفرش است) و خواجه نصیرالدین طوسی نیز ترک تبار فرض شده‌اند.
این جمهوری همچنین در ثبت میراث فرهنگی دیگر ملل گوی سبقت ربوده و می توان گفت در این زمینه رکوردار است. آنها «تار» ایرانی و بازی چوگان را به نام خود ثبت و وقتی با واکنشی مواجه نمی‌شوند، رامیز مهدی‌اف، در مقام رئیس نهاد ریاست‌جمهوری این کشور، با تألیف کتاب «نادرشاه، مکتوبات دیپلماتیک» و رونمایی آن در آکادمی علوم جمهوری آذربایجان، به میراث ایرانی دست‌درازی كرده، سلسله افشار را غیرایرانی و نادر را پادشاه جمهوری آذربایجان می‌نامد.
در این آشفته بازار تاریخی از همه جالب تر این موضوع است که آذربایجانی ها از دوره چنگیز و تیمور به عنوان دوران طلایی تاریخ آذربایجان یاد می کنند.
حال پرسش اینست که چگونه می شود پست ریاست سازمانی چون یونسکو را که طی دهه ها توانسته اعتباری برای خود کسب کند، به یک نماینده از این کشور سپرد که خود و کشورش کمترین احترامی به اساسنامه آن قائل نشده و به سبک طالبان و داعش دست به تخریب و نابودی میراث تاریخی دیگر ملل می زنند.
نابودی گورستان باستانی و 2000 ساله ارمنیان در منطقه نخجوان ( سمت چپ رودخانه ارس و هم مرز با شهر جلفا ایران) و ساخت پادگان نظامی به جای آن در سال 2005 ،و چاپ کتاب های مختلف تاریخی که تاریخ ایران را تحریف می کنند، در زمان ریاست پولاد بلبل اغلو بر وزارت میراث فرهنگی و تاریخی آن کشور روی داده است.
از این رو است که معتقدیم پاسخ‌ندادن به جعل تاریخ و دست‌درازی به میراث دیگر ملل چون ایران و ارمنستان و بی پاسخ ماندن این اقدامات از سوی سازمان ملل، باعث شده که این کشور خود را محق دانسته و با خرج دلارهای نفتی در پی ریاست سازمانی مهم چون یونسکو باشد.
پس لازم است که طرف ایرانی و ارمنی با ارائه مستندات موجود از تحریفات صورت گرفته، به این کمپین جهانی پیوسته و اعتراضات خود را بر علیه نامزدی نماینده جمهوری آذربایجان تسلیم سازمان ملل متحد کنند.