(DIARIO ARMENIA) MONTEVIDEO – Uniéndose al festejo de los armenios del mundo entero, Madre Patria, Artsaj y la Diáspora, el Vramian Gomidé, con el apoyo de sus instituciones hermanas, HOM, Hamazkaín, Homenetmen y UJA, organizó el festejo de los 127 años de la FRA Tashnagtsutiún.
La convocatoria tuvo su respuesta una vez más y el objetivo fue alcanzado. El acontecimiento fue celebrado con el respeto, la valoración y el reconocimiento que se ha ganado el Tashnagtsutiún con su gloriosa existencia de 127 años, contando con la participación de representantes de instituciones amigas de nuestra comunidad y un numeroso público que con su presencia dio forma al festejo popular.
En primer lugar y siguiendo lo que es ya una reconocida tradición se realizó el acto frente al Memorial levantado en el predio del Club Vramian, en homenaje a los compañeros que a lo largo de las décadas fueron militantes del Tashnagtsutiún y que hoy ya no están presentes junto a nosotros pero solo físicamente, porque su espíritu siempre palpita a través de la antorcha que supieron encender y que se mantiene viva de generación en generación. Luego de las palabras del compañero Garó Hekimian en honor a los tashnagtsagán de todos los tiempos, los presentes depositaron una flor al pie del Memorial que eterniza el nombre de cada uno de ellos.
Seguidamente comenzó el acto en el salón de festejos del Club Vramian, conducido por los compañeros Kariné Dermarkarian y Aram Bedrossian. Tras la entrada de las banderas de las Repúblicas de Armenia, Artsaj y del Tashnagtsutiún, portadas por los scout de Homenetmen y al ritmo de la canción “Aryunod Trosh”, los presentes entonaron la marcha de la FRA “Mshag Panvor”.
En nombre del Vramian Gomidé hizo uso de la palabra su representante compañera Isabel Kuyunjian de Attarian, con un mensaje muy claro sobre el rol que desempeña el Tashnagtsutiún en la vida y en la realidad del pueblo armenio, haciendo hincapié en el trabajo que despliega la FRA de Uruguay, mano a mano con sus instituciones hermanas y siguiendo los ideales y objetivos que dieron vida al Tashnagtsutiún, un siglo y 27 años atrás. Seguidamente nuestro primado, el arzobispo Hagop Kelendjian transmitió a los presentes una muy acertada reflexión, destacando la importancia del trabajo que realiza el Tashnagtsutiún, subrayando la trascendental tarea que desarrolla el Consejo Causa Armenia del Uruguay, en aras de los derechos y las reivindicaciones del pueblo armenio.
En la parte artística se contó con la actuación del Conjunto de Danzas “Shiraz” de Hamazkaín y su presentación fue coronada una vez más por el entusiasta y prolongado aplauso de la concurrencia. Romina Kuyunjian dio lectura a “El Tashnagtsagán “, logrando transmitir al público el profundo mensaje y el sentimiento que inspira este pensamiento del reconocido intelectual compañero Yervant Boyadjian, emocionando a los presentes. El Conjunto “Nor Arax“ y el cantante Alejandro Chipian especialmente invitados desde Buenos Aires, con su música y canciones patrióticas, su simpatía y profesionalismo supieron crear el mejor clima festivo, siendo permanentemente acompañados por el público en cada una de sus interpretaciones.
Por último y como es tradicional en los festejos, se procedió al corte de la torta celebratoria, invitándose a pasar al frente a todos los compañeros del “Vramian” presentes, encabezados por los enguer veteranos y a los representantes de las instituciones que integran nuestra gran familia.
Fue este un verdadero festejo popular honrando a la FRA-Tashnagtsutiún, que quedará siempre latente en la memoria de todos los presentes.
Armenuhí Sheherlian
ՀՅԴ 127 փառապանծ տարիներու առթիւ մեծ տօնախմբութիւն Մօնթէվիտէոյի մէջ
(arfd.info) Ինչպէս բոլոր հայաշխարհը, Հայաստան, Արցախ և Սփիւռք, այս օրերուս մեծ հանդիսութիւններով կը տօնախմբեն ՀՅԴ 127րդ տարեդարձը, այստեղ ևս, Մօնթէվիտէոյի Վռամեան Կոմիտէի և քոյր միութիւններու միացեալ ճիգով, տօնախմբուեցաւ այս հզօր Կազմակերպութեան, ՀՅ Դաշնակցութեան 127 տարիները, Վռամեան ակումբի շքեղ հանդիսասրահին մէջ։
Նախքան սրահ անցնիլը, ակումբի շրջաբակի մէջ գտնւող մեր շրջանի Դաշնակցութեան հիմնադիր սերունդի և իրեցմէ ետք ֆիզիքապէս բացակայ մեր ընկերներուն համար կառուցուած Յուշակոթողի մօտ, տեղի ունեցաւ յարգանքի արարողութիւն, ուր խօսք առաւ ՀՅԴ Վռամեան Կոմիտէի անդամ Կարօ Հէքիմեանը, որմէ ետք բոլոր ներկաները մեխակներ զետեղեցին Յուշակոթողի տակ։
Տօնախմբութիւնը ընթացք առաւ երբ ՀՄԸՄ-ԿԱՄՔ-ի սկաուտներէ բաղկացած դրօշակակիռներ, «Արիւնօտ դրոշ»ի հնչիւններու տակ սրահ մուտք գործեցին, Հայաստանի, Արցախի և Դաշնակցութեան դրօշներով, որմէ ետք լսուեցաւ ՀՅԴ Քայլերգ «Մշակ բանւոր»-ը։
Օրուայ պատշաճ խօսքը փոխանցեց Վռամեան Կոմիտէի ներկայացուցիչ, ընկ.հի Իզապէլ Աթթարեանը ուր ի միջի այլոց ըսաւ «Դաշնակցութիւնը ինչպէս միշտ ըրած է իր պատմութեան ընթացքին, ոչ մէկ ճիգ չէ խնայած որպէսզի պահպանէ աշխոյժ, կենսունակ և կազմակերպ սփիւռք մը, այս մէկը նկատի ունենալով է որ այստեղ, մեր գաղութի մէջ ալ, բարեբախտաբար նոր հանգրուան մը սկսած է, ուր բարենպաստ մթնոլորտ մը կայ, մեզի հետ միասին բոլոր գործող միութիւններն ալ, համագործակցութեան ճամբաներ գտնելու, որպէսզի նախ միասնաբար զօրացնենք մեր գաղուգը, ապա օժանդակենք Մայր Հայրենիքին, անոր ազգային ապահովութեան և պետականութեան հզօրացման գործին» ըսաւ ընկերուհին։
Դաշնակցութեան 127-րդ տարեդարձի առթիւ իր սրտի խօսքը արտասանեց նաև Ուրուկուայի Հայոց Թեմի առաջնորդ Գերշ. Տ. Յակոբ արք. Գըլնճեանը, շեշտելով որ «ՀՅԴ-ն ունի փառապանծ պատմութիւն, բայց Դաշնակցութիւնը միայն պատմութիւն չէ, այլ ներկայութիւն։ Ներկայութիւն է նաև այս գաղութին մէջ, իր քաղաքական, մշակութային, մարդասիրական և մարզական կառոյցներով։ Ես կ՛ուզեմ շատ կարևորել Հայ Դատի համար տարուած և տարւող աշխատանքները այս գաղութին մէջ, ապրին Հայ Դատի երիտասարդները, ապրին բոլոր Հայ Դատի Յանձնախումբերը, որոնք գործեցին այս գաղութի մէջ, ես ուղղակի կը յարգեմ Հայ Դատի սքանչելի գործունէութիւնը և կը մաղթեմ որ բոլոր հայկական կազմակերպութիւններն ալ նոյնպէս աշխատին, ինչպէս կ՛աշխատի ՀՅ Դաշնակցութեան Հայ Դատի Յանձնախումբերը, այս մէկը կ՛ըսեմ քանի որ պատիւ կ՛զգամ որ այսպիսի համայնքի մը հոգևոր առաջնորդն եմ, ուր կան մարդիկ որոնք կը տանին հոյակապ աշխատանք և ազգապահպանման գետնի վրայ, Հայ Դատի ուղղութեամբ, ինչու չէ նաև պաշտպանելով Հայ Եկեղեցւոյ շահերը։
Դիւրին է նստիլ և ըսել թէ մենք ղեկավար ենք այսինչ, այնինչ ակումբին, սակայն առանց գործունէոււթեան, դիւրին է և դատապարտելի, իսկ Դաշնակցութիւնը, եղած է գործի կուսակցութիւն և յատկապէս այս գաղութին մէջ, բոլորս ալ կը վկայենք, անկարելի է չտեսնել Դաշնակցութեան այդ գործունէութիւնը» ըսաւ Սրբազան Հայրը։
Բեմ հրաւիրուեցաւ ՀՅԴ Արմենիա Երիտասարդական Միութեան անդամներէն, Ռօմինա Գույումճեանը որ մեծ զգացումով և սպաներէնի թարգմանուած, յայտնի Դաշնակցական մտաւորական Երուանդ Պոյաճեանի «Դաշնակցականը» գրութիւնը ներկայացուց, յուզելով շատերը։
Համազգայինի Շիրազ պարախումբը, ինչպէս բոլոր տօնական հանդիսութիւններուն, այս անգամ ևս իր մասնակցութիւնը բերաւ հայկական, թէ ժողովրդական և թէ ռազմական պարերով, ինչ որ մեծ ոգևորութիւն ստեղծեց և տարբեր երանգ մը տուաւ, խանդավառելով բոլոր ներկաները:
Տօնակատարութիւնը շարունակուեցաւ Պ. Այրէսէն ի մասնաւորի հրաւիրուած Նոր Արաքս նուագախումբի ելոյթով և յայտնի երգիչ Ալեխանտրօ Չիփեանի մասնակցութեամբ, որոնք յեղափոխական և հայրենասիրական իրենց երգ ու նուագով սրահը թնդացուցին, մինչև որ հասաւ ավանդական կարկանդակի հատումը, որուն շուրջ հաւաքուեցան վեթերան և ներկայ ընկերներ։
ՀՅԴ Վռամեան ակումբի հանդիսասրահին մէջ բերնէ բերան լեցուցած ներկաները, ընկերներ և համակիրներ, կրկին անգամ հաստատեցին թէ, ՀՅ Դաշնակցութիւնը և իր քոյր կառոյցները ընտրած են ճիշտ ճանապարհ, որ ուրիշ ճանապարհ չի կրնար ըլլալ եթէ ոչ այն միակ ուղին, որ կը տանի Հայաստանի և Հայութեան տեսլականը իր վախճանական իտէալին հասցնելու, գրխագիրով գրուած, ԱՄԲՈՂՋԱԿԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻՆ, ԱմԲՈՂՋԱԿԱՆ ՀԱՅՈՒԹԵԱՄԲ: