(PRENSA ARMENIA) La Cámara de Diputados conmemoró ayer, lunes 5 de junio, los 10 años de la Ley 26.199 que reconoce el Genocidio Armenio perpetrado por el Estado turco con un acto en el Salón de los Pasos Perdidos del Congreso de la Nación.
El acto fue convocado por el presidente de la Cámara de Diputados, Emilio Monzó y el presidente del Grupo Parlamentario de Amistad con la República de Armenia, Waldo Wolff quien fue uno de los oradores junto a los diputados Remo Carlotto, Brenda Austin, y el presidente del Consejo Nacional Armenio de Sudamérica, Bartolomé Ketchian.
El diputado Waldo Wolff sostuvo en un tramo de su discurso que “si en la Primera Guerra Mundial el mundo no le hubiera dado la espalda al pueblo armenio seguramente nosotros hoy no estaríamos lamentando la cantidad de genocidios que ocurrieron en el siglo XX”.
Más adelante dijo sentirse orgulloso de pertenecer a un país que votó de manera unánime el reconocimiento del Genocidio Armenio y expresó que entiende perfectamente la indignación que le causa a los armenios la negación del genocidio.
Brenda Austin, diputada radical por la provincia de Córdoba, afirmó por su parte que “el genocidio del que fue víctima el pueblo armenio y la humanidad entera es quizás el ejemplo más cruel de lo que es capaz un Estado cuando no reconoce en la vida del otro la dignidad humana”.
Luego de calificar de complicidad la negación del genocidio cometido por el Imperio Otomano, la diputada dijo reconocer con muchísimo orgullo el rol que cumplió en este sentido la Argentina en el contexto global.
La diputada sostuvo que “nuestro país tiene que honrar su tradición comprometida con las causas justas y seguir bregando para que lo que era la causa del pueblo armenio siga siendo la causa del pueblo argentino y la causa de la humanidad”.
Remo Carlotto recordó orgulloso haber formado parte de los 165 diputados que votaron a favor del proyecto de reconocimiento del Genocidio Armenio en 2006, “aplaudimos de pie la posibilidad de dar una señal importante para el conjunto de la humanidad”, dijo.
“La Argentina ha construido una tradición desde el retorno democrático: los tres poderes del Estado han reconocido el Genocidio Armenio y han tenido conductas en consecuencia. Debemos estar siempre atentos porque sostener la memoria es cuidar que estos hechos no se repitan”, dijo el diputado del Peronismo para la Victoria.
Carlotto sostuvo por último que “la construcción del “nunca más” es conseguir que los actos del negacionismo no permanezcan en nuestra sociedad y que sean evidenciados denunciados”, concluyó el legislador.
El presidente del Consejo Nacional Armenio de Sudamérica, Bartolomé Ketchian, comenzó diciendo que el acto ratificaba el compromiso asumido por ese mismo Congreso diez años atrás en reconocer el Genocidio cometido por el Estado turco contra el pueblo armenio. “Debemos reconocer que ante los intentos por tergiversarla, menoscabarla o invisibilizarla (por la Ley 26.199), el Congreso se mantuvo siempre del lado de la verdad histórica”.
Ketchian hizo un recorrido cronológico hasta llegar a la sanción y promulgación de la Ley recordando la importancia del reconocimiento explícito del presidente Raúl Alfonsín en septiembre de 1987; las distintas declaraciones de las cámaras de Diputados y de Senadores; recordó también el veto del presidente Carlos Menem en 1995 de una ley aprobada por unanimidad por el Congreso hasta llegar a la promulgación de la Ley en 2007 por parte del presidente Néstor Kirchner “un acto de valentía que permite que desde hace diez años conmemoremos el 24 de Abril como el “Día de Acción por la Tolerancia y el Respeto entre los Pueblos”.
La Embajadora de la República de Armenia en la Argentina, Ester Mkrtumyan se preguntó si “¿el mundo civilizado puede aceptar el negacionismo que Turquía insiste en elevar a política de Estado para negar semejante tragedia?”.
“Hace diez años –sostuvo la diplomática- el Congreso Nacional de la República Argentina dijo su palabra. Hace diez años que en la Argentina ya no se discute sobre el tema. La ley debe ser respetada por todos los estamentos de la sociedad y el Estado”.
Para finalizar Mkrtumyan sostuvo que “las atrocidades cometidas a partir de 1915 por el Imperio Otomano y la ejemplaridad de la trayectoria de la comunidad armenia en la Argentina se combinaron para formular un reconocimiento que enaltece a este país y su sociedad”.
El Consejo Nacional Armenio entregó un reconocimiento a los legisladores que tomaron parte del proceso de aprobación de la Ley 26.199. Los diplomas fueron para Rafael Bielsa, Hermes Binner, Carlos Raimundi, Federico Pinedo, Miguel Ángel Pichetto, Rubén Giustiani, Ernesto Sanz, Vilma Ibarra, Agustín Rossi y Liliana Negre de Alonso.
Estuvieron presentes además de los oradores: el ex canciller Rafael Bielsa, el Dr. León Carlos Arslanian, ex camarista y ex Ministro de Justicia de la Nación; el Dr. Ricardo Alfonsín, diputado nacional; el vicepresidente de la Internacional Socialista, Ing. Mario Nalpatian; Julio Crocci, titular de la Dirección Nacional de Pluralismo e Interculturalidad: el embajador del Líbano, Antonio Andary; Elen Arzumanyan, Cónsul de la República de Armenia; Christos Chatzopulos, Cónsul de la República Helénica Grecia; Pedro Mouratian, ex interventor del INADI, actual experto consultor del Alto Comisionado de Naciones Unidas para los Derechos Humanos; la ex presidenta del INADI y ex diputada de la Ciudad, María José Lubertino; Martín Eurnekian, el presidente de Aeropuertos Argentina 2000; Matías Patanian, vicepresidente de River Plate y CEO de Aeropuertos Argentina 2000; Jonathan Thea, Secretario General de Seamos Libres; representantes de AMIA y DAIA, entre otros. También se hallaban presentes representantes de iglesias armenias, benefactores, directivos de diversas instituciones armenias de la comunidad.
El 11 de enero se cumplieron diez años de la promulgación de la Ley Nacional N° 26.199 que significó el reconocimiento por parte de Argentina del genocidio sufrido por el pueblo armenio perpetrado por el Estado turco y la declaración del día 24 de Abril de todos los años como el Día de acción por la tolerancia y el respeto de los pueblos.
The National Congress of Argentina Commemorated the 10 Years of the Law that Recognized the Armenian Genocide
(PRENSA ARMENIA) The Chamber of Deputies of Argentina commemorated on Monday June 5 the 10 years of Law 26,199 that recognized the Armenian Genocide in Argentina with an act in the National Congress.
The event was convened by the President of the Chamber of Deputies, Emilio Monzo, and the President of the Parliamentary Group of Friendship with the Republic of Armenia, Waldo Wolff, who was one of the speakers with Deputies Remo Carlotto and Brenda Austin, along with the President Of the Armenian National Committee of South America, Bartolome Ketchian.
Deputy Waldo Wolff said in a speech that “if in World War I the world had not turned its back on the Armenian people we would surely not be lamenting the number of genocides that occurred in the 20th century.”
Later he said he was proud to belong to a country that voted unanimously for the recognition of the Armenian Genocide and expressed that he fully understands the indignation of the denial of genocide to the Armenians.
Brenda Austin said that “the genocide of which the Armenian people and the whole of humanity were a victim is perhaps the most cruel example of what a State is capable of when it does not recognize in the life of the Other human dignity.”
After describing as complicity the denial of the genocide committed by the Ottoman Empire, Austin recognized with great pride the role played in this regard by Argentina in the global context.
The deputy said that “our country has to honor its tradition committed to just causes and continue working so that what was the cause of the Armenian people continue to be the cause of the Argentine people and the cause of humanity.”
Remo Carlotto proudly recalled being among the 165 Deputies who voted in favor of the project to recognize the Armenian Genocide in 2006. “We applauded the possibility of giving an important signal to the whole of humanity,” he said.
“Argentina has built a tradition since the return of democracy: the three branches of government have recognized the Armenian Genocide and have behaved accordingly. We must always be attentive because holding the memory is to ensure that these events are not repeated,” said Carlotto
Bartolome Ketchian began by saying that the event ratified the commitment made by the same Congress ten years ago to recognize the Genocide committed by the Turkish State against the Armenian people. “We must recognize that in the face of attempts to misrepresent, undermine or make it invisible, Congress has always been on the side of historical truth.”
Ketchian made a chronological tour until the sanction and promulgation of the Law remembering the importance of the explicit recognition of the president Raul Alfonsin in September of 1987; The different statements of the Chamber of Deputies and Senators; He also recalled the veto of President Carlos Menem in 1995 of a law passed unanimously by Congress until the promulgation of the Law in 2007 by President Nestor Kirchner, “an act of courage that allowed for ten years to commemorate the 24 Of April as the ‘Day of Action for Tolerance and Respect among Peoples'”.
The Ambassador of the Republic of Armenia in Argentina Ester Mkrtumyan wondered if “can the civilized world accept the negationism that Turkey insists on raising at state policy to deny such tragedy.”
To conclude, Mkrtumyan stated that “the atrocities committed since 1915 by the Ottoman Empire and the exemplarity of the trajectory of the Armenian community in Argentina combined to formulate a recognition that exalts this country and its society.”
The Armenian National Committee gave an acknowledgment to the legislators who took part in the process of approval of Law 26.199. The diplomas were for Rafael Bielsa, Hermes Binner, Carlos Raimundi, Federico Pinedo, Miguel Angel Pichetto, Ruben Giustiani, Ernesto Sanz, Vilma Ibarra, Agustin Rossi and Liliana Negre de Alonso.
ԱՐԺԱՆԹԻՆԻ ԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆԸ ՅԻՇԱՏԱԿԵՑ ՀԱՅՈՑ ՑԵՂԱՊԱՆՈՒԹԵԱՆ ՃԱՆԱՉՄԱՆ ՕՐԷՆՔԻ 10-ԱՄԵԱԿԸ
(«Փրենսա Արմենիա» լրատուական գործակալութիւն) ՊՈՒԷՆՈՍ ԱՅՐԷՍ.- Երկուշաբթի, 5 Յունիսին, Արժանթինի Խորհրդարանի «Փասոս Փերտիտոս» սրահին մէջ, Երեսփոխանական Պալատը յիշատակեց Թուրքիոյ կողմէ գործադրուած Հայոց Ցեղասպանութիւնը ճանչցող Թիւ 26.199 Օրէնքի 10ամեակը։ Միջոցառումը կազմակերպած էին Երեսփոխանական Պալատի նախագահ՝ Էմիլիօ Մոնսօ եւ Հայաստանի Հանրապետութեան հետ Խորհրդարանական Բարեկամական Խումբի նախագահ՝ Ուալտօ Ուոլֆֆ, որ խօսք առաւ երեսփոխաններ Ռէմօ Գարլոթթոյի եւ Պրէնտա Օսթինի, ու Հ.Յ.Դ. Հարաւային Ամերիկայի Կեդրոնական Կոմիտէի ներկայացուցիչ՝ ընկ. Ժանիկ Քէչեանի կողքին։
Երեսփոխան Ուալտօ Ուոլֆֆ յայտնեց, որ «եթէ Առաջին Համաշխարհային Պատերազմի օրով աշխարհը հայ ժողովուրդին ողբերգութեան առջեւ երես չի դարձներ, հաւանաբար այսօր մենք ականատես պիտի չ՚՚ըլլայինք 20րդ դարու ընթացքին տեղի ունեցած այսքան մեծ թիւով ցեղասպանութիւններու»։ Ան աւելցուց թէ ինք հպարտ կը զգայ պատկանելու այս երկրին, որ միաձայնութեամբ քուէարկեց Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչումը, ու հասկացողութիւն յայտնեց հայերու վրդովմունքին համար ժխտողական դիրքորոշումներուն առջեւ։
Իր կարգին, Գորտոպա Նահանգի ներկայացուցիչ Ռատիքալ Կուսակցութեան ներկայացուցիչ երեսփոխանուհի Պրէնտա Օսթին հաստատեց, թէ «Հայոց Ցեղասպանութիւնը հաւանաբար ամենախիստ օրինակն է որ մինչեւ ո՛ւր կարող է հասնիլ պետութիւն մը որ կը ճնշէ մարդկային արժանապատուութիւնը եւ զայն ոտնակոխ կ՚ընէ»։ Օսմանեան Կայսրութեան կողմէ գործադրուած ցեղասպանութեան ժխտողականութիւնը մեղսակցութիւն համարելով, երեսփոխանուհին յայտնեց թէ մեծ պատիւ կը զգայ տեղեակ ըլլալու միջազգային շրջանակներու մէջ Արժանթինի կողմէ այս ուղղութեամբ խաղցած դերի մասին։ Օսթին շեշտեց թէ «մեր երկիրը պէտք է պատուէ արդար դատերու հանդէպ իր յանձնառու աւանդութիւնը, ու շարունակէ թիկունք կանգնիլ Հայ Դատի հանդէպ, որպէսզի ան դառնայ Արժանթինի ու համայն մարդկութեան դատը»։
Ռէմօ Գարլոթթօ հպարտ յիշատակեց թէ ինք անձնապէս մաս կազմած էր 2006 թուականին Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման նախածրագրի ի նպաստ քուէ տուող 165 երեսփոխաններու խումբին, աւելցնելով թէ «յոտնկայս ծափահարեցինք մարդկութեան առջեւ գերազանց նշան մը տալու կարելիութիւնը»։ «Ժողովրդավարութեան վերադարձէն ի վեր, Արժանթինը աւանդութիւն դարձուցած է որ պետականութեան երեք համակարգերը կը ճանչնան Հայոց Ցեղասպանութիւնը եւ առ այդ դիրք որդեգրած են։ Պէտք է զգոյշ ըլլանք միշտ, որովհետեւ յիշողականութիւնը կենդանի պահելը առիթ կու տայ որ նման դէպքեր չի կրկնուին», ըսաւ Փերոնիսմօ փարա լա Վիքթորիա կուսակցութեան երեսփոխանը։
Հ.Յ.Դ. Հարաւային Ամերիկայի Կեդրոնական Կոմիտէի ներկայացուցիչ՝ ընկ. Ժանիկ Քէչեանը իր պատգամը սկսաւ ըսելով թէ այս միջոցառումը կը հաստատէր տասը տարիներ առաջ այս նոյն Խորհրդարանին կողմէ ստանձնած յանձնառութիւնը՝ Թուրքիոյ կողմէ գործադրուած Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչումը։ «Հարկ է նշել թէ Թիւ 26.199 Օրէնքը շրջադարձելու, նուեզեցնելու կամ անտեսանելի դարձնելու փորձերուն դէմ հանդիման, Խորհրդարանը միշտ զորավիգ մնաց պատմական ճշմարտութեան կողքին»։ Քէչեան յիշատակեց օրէնքի նախնական աշխատանքները, նշելով նոյնպէս 1987 թուականի Սեպտեմբերին Նախագահ Ռաուլ Ալֆոնսինի կողմէ Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչումը, Արժանթինի Խորհրդարանի Երեսփոխանական Պալատի ու Ծեռակոյտի ճանաչողական զանազան յայտարարութիւնները, նաեւ յիշեց 1995 թուականին Խորհրդարանին երկու պալատներուն կողմէ միաձայն ճանաչման օրէնքի մը նախագծի հաստատումէն ետք Նախագահ Գարլոս Մէնէմի վեթոն, հասնելով Օրէնքի հռչակման, 2007 թուականին, Նախագահ Նէսթոր Քիրչնէրի կողմէ, «քաջութիւն ցոլացնող քայլ մը, որ արդէն տասը տարի է մեզ առիթ կու տայ յիշատակելու Ապրիլ 24ը որպէս «Հանդուրժողականութեան եւ Ժողովուրդներու միջեւ Յարգանքի Օր», ի յիշատակ Հայոց Ցեղասպանութեան»։
Հայաստանի Հանրապետութեան Դեսպան՝ Էսթէր Մկրտումեան, իր խօսքին մէջ հարց տուաւ եթէ «քաղաքակիրթ աշխարհարհը կրնայ ընդունիլ Թուրքիոյ ժխտողական կեցուածքը, որ արդէն դարձած է պետական քաղաքականութիւն»։ Ան աւելցուց թէ «տասը տարիներ առաջ Արժանթինի Խորհրդարանը իր խօսքը յայտարարեց։ Արդէն տասը տարիներ է որ Արժանթինի մէջ այս հարցի մասին կասկած չկայ։ Օրէնքը պէտք է յարգուի ընկերութեան եւ պետութեան բոլոր խաւերուն կողմէ»։ Եզրափակելով, Մկրտումեան շեշտեց որ «1915 թուականէն սկսեալ, Օսմանեան Կայսրութեան կողմէ գործադրուած ողբերգութիւնը եւ Արժանթինի հայ համայնքի օրինակելի կեանքը պատճառ դարձան ճանաչման յայտարարութեան, որ բարձր կը պահէ այս երկրին ու իր ընկերութեան»։
Ապա, Հ.Յ.Դ. Հարաւային Ամերիկայի Հայ Դատի Յանձնախումբը յուշանուէրներ յանձնեց Թիւ 26.199 Օրէնքի նախապատրաստական եւ ճանաչման ընթացքներուն հիմնական դեր ունեցած խորհրդարանականներուն՝ Ռաֆայէլ Պիէլսա, Հէրմէս Պիննէր, Գարլոս Ռայմունտի, Ֆէտէրիքօ Փինէտօ, Միկէլ Անխէլ Փիչէթօ, Ռուպէն Ճիւսթինիանի, Էրնէսթօ Սանս, Վիլմա Իպառա, Ակուսթին Ռոսսի եւ Լիլիանա Նէկրէ տէ Ալոնսօ։
Միջոցառման ներկայ գտնուեցաւ հոծ բազմութիւն մը, որոնց կարգին՝ Արժանթինի Արտաքին Գործոց նախկին Նախարար՝ Ռաֆայէլ Պիէլսա, նախկին դատախազ եւ Արդարադատութեան նախկին նախարար՝ տոքթ. Լէոն Գարլոս Արսլանեան, երեսփոխան տոքթ. Ռիքարտօ Ալֆոնսին, Ընկերվար Միջազգայնականի փոխ-նախագահ՝ ընկ. Մարիօ Նալպանտեան, Երեսփոխանական Պալատի Միջազգային Յարաբերութեանց Ընդհանուր Տնօրէն՝ Խուան տէ Տիոս Սինքունէկի, Բազմակարծութեան եւ Բազմամշակութայնութեան Ազգային Գրասենեակի տնօրէն՝ Խուլիօ Գրոչի, Լիբանանի Դեսպան՝ Անթոնիօ Անտարի, Հայաստանի Հանրապետութեան Հիւպատոս՝ Էլէն Արզումանեան, Յունաստանի Հիւպատոս՝ Քրիստոս Չաթցոփուլոս, Ի.Ն.Ա.Տ.Ի.ի նախագահի նախկին փոխանորդ եւ Մ.Ա.Կ.ի մէջ Մարդկային Իրաւանց Գերագոյն Յանձնակատարի մասնագէտ՝ ընկ. Փետրօ Մուրատեան, , Ի.Ն.Ա.Տ.Ի.ի նախկին նախագահուհի եւ Պուէնոս Այրէս քաղաքի նախկին երեսփոխանուհի՝ Մարիա Խօսէ Լուպէրթինօ, Աէրէօփուէրթոս Արխենթինա 2000 ընկերութեան նախագահ՝ Մարթին Էուռնէքեան, Ռիվէր Փլէյթ ֆութպոլի խումբի փոխ-նախագահ ու Աէրէօփուէրթոս Արխենթինա 2000 ընկերութեան տնօրէն՝ Մաթիաս Փաթանեան, ինչպէս նաեւ հայ համայնքի զանազան կազմակերպութիւններու եւ եկեղեցական ներկայացուցիչներ։
Argentina comemorou os 10 anos da lei que reconhece o Genocídio Armênio
(Portal Estação Armênia via Agencia Prensa Armenia) A Câmara dos Deputados da Argentina comemorou os 10 anos da criação da Lei 26.199 que reconhece o Genocídio Armênio no território argentino, em cerimônia realizada na segunda-feira (05), Congresso Nacional do país.
A convocação do evento foi feita pelo Presidente da Câmara dos Deputados, Emilio Monzo, e pelo Presidente do Grupo Parlamentar de amizade com a República da Armênia, Waldo Wolff, que foi um dos oradores do evento junto com o deputados Remo Carlotto e Brenda Austin, e do Presidente do Conselho Nacional Armênio da Argentina, Bartolome Ketchian (centro).
O deputado Waldo Wolff disse “Se o mundo não tivesse dado as costas ao povo armênio durante a Primeira Guerra Mundial, certamente não estaríamos lamentando o número de genocídios ocorridos no século XX.”
Mais tarde, ele disse que estava orgulhoso de pertencer a um país (Argentina) que votou unanimemente pelo reconhecimento do genocídio armênio e expressou que ele entende inteiramente a indignação da negação do genocídio sentida pelos armênios.
Brenda Austin disse que “o genocídio ao qual o povo armênio e toda a humanidade foram uma vítima, talvez seja o exemplo mais cruel do que um Estado é capaz quando não reconhece na vida do outro a dignidade humana.”
Após descrever as complicações e consequências da negação do genocídio cometido pelo Império Turco-Otomano, Austin reconheceu com grande orgulho o papel desempenhado a este respeito pela Argentina no contexto global.
Bartolomé Ketchian: “El Congreso de la Nación se ha mantenido siempre del lado de la verdad histórica”
Mensaje en el acto de conmemoración del 10° aniversario de la promulgación de la Ley 26199
(DIARIO ARMENIA) Hoy es un día de celebración para quienes luchamos desde distintos frentes por el reconocimiento internacional del genocidio cometido por el estado turco contra el pueblo armenio.
Hace una década, el Congreso de la Nación votaba una ley que luego el poder Ejecutivo promulgaría. Pero también hoy, tenemos que celebrar que ese mismo Congreso ratifica el compromiso que adquirió desde la recuperación de la democracia con esta causa.
Desde hace más de tres décadas, la amplia mayoría de los representantes del pueblo y de las provincias, acompañó la reivindicación centenaria de justicia del pueblo armenio, de la comunidad conformada por los descendientes directos del horror, y de todos aquellos que la han acompañado entendiendo la universalidad de los derechos humanos , y la imprescriptibilidad de los delitos de lesa humanidad.
En Argentina, como hemos visto en el video, y como gran parte de los presentes sabe, el genocidio fue reconocido por los tres poderes del Estado. Sin embargo, este nivel al que ha llegado nuestro país en la materia, no fue casual, ni fue repentino.
Fue gracias al esfuerzo de organizaciones de la comunidad junto a referentes sociales, políticos, diplomáticos, académicos, organismos de derechos humanos, periodistas y otros sectores de todas las fuerzas democráticas, que desde 1983 en adelante se han pronunciado a favor del reconocimiento y han promovido medidas tendientes a su internacionalización. Aún con presión externa y ejercida dentro del propio recinto.
Permítanme recordarles que en 1985, ambas Cámaras emitieron declaraciones de reconocimiento del genocidio contra los armenios, pero también apoyaron la posición sobre el tema en la ONU en la Subcomisión de Prevención de Discriminaciones y Protección de las Minorías, en la cual, tendría vital importancia la labor de Leandro Despouy para que finalmente el crimen de lesa humanidad fuera reconocido.
En ese momento, durante el debate sobre el proyecto en el Senado y ante la minoritaria reticencia de un senador a aprobarla, uno de los autores de la declaración, Adolfo Gass, sostuvo: “Lo único que pedimos es que nuestra representación en Naciones Unidas declare definitivamente que no deben existir más genocidios en el mundo.
No atacamos a ningún país, no mencionamos a ninguna Nación, no queremos romper relaciones con nadie… Pero, como hombres de la democracia… como defensores permanentes de los derechos humanos… así como nosotros no olvidamos… que el señor senador tampoco se olvide lo que hace pocos años ocurrió en nuestro país.”
Las palabras de Gass evidencian una constante que se repetiría, una presencia minoritaria en favor del negacionismo y una visión del Genocidio Armenio emparentada con otras realidades, incluida la Argentina.
Diez años después, en 1995, el Congreso votaría por unanimidad una Ley para declarar el 24 de Abril como “Día de Repudio y Lucha contra la Discriminación del Hombre contra el Hombre”. Los fundamentos recogían la declaración del presidente Raúl Alfonsín, -de la que en septiembre se cumplirán 30 años y anticipo que conmemoraremos-, quien explícitamente reconoció ante la comunidad armenia el genocidio.
Esa norma, la 24.559, fue vetada por el entonces presidente de la Nación Carlos Menem.
Hoy no es una jornada en la que busquemos hacer hincapié en el veto, sino en destacar, que el Congreso la había votado por unanimidad, ratificando su posición. Sobre esto, voy a retomar una frase, de los fundamentos de la Ley que fue vetada… “Creemos conveniente destacar nuestra convicción respecto que la instauración de una fecha conmemorativa no constituye una actitud reñida con la idea de que una lucha de esta naturaleza, no tiene sentido alguno si no se libra diariamente.”
El veto es por contraste, lo que permite dimensionar la capital importancia de que el presidente Néstor Kirchner haya promulgado la Ley 26.199, que hoy conmemoramos.
Ese acto de valentía permite que desde hace diez años conmemoremos el 24 de Abril como el “Día de Acción por la Tolerancia y el Respeto entre los Pueblos”.
La Cámara de Diputados también emitiría declaraciones en el año 2000 y 2001, y el Senado haría lo propio en los años 2004, 2005 y 2006.
La declaración del 2004 sostenía en sus fundamentos: “Es de destacar la declaración firmada por 126 intelectuales y estudiosos del Holocausto judío, entre ellos el Premio Nobel de la Paz Elie Wiesel en el año 2000, en la que afirman contundentemente, el hecho de la existencia histórica del Genocidio Armenio y exhortan a las democracias del mundo a reconocerlo oficialmente.”
A su vez, la de 2005 sostenía que… “Para que exista justicia también en el caso armenio debería producirse la asunción de responsabilidades, efectuarse el debido proceso que lleve a una pública y efectiva condena y a una reparación simbólica y material por la destrucción provocada.”
Y la de 2006 dice… “deplora asimismo, la negación sistemática que obstruye el ejercicio imprescindible de la memoria, generando la impunidad que alimenta la reiteración de los crímenes e instando a la revalorización de la estructura del Derecho Internacional de los Derechos Humanos como marco integrador de la acción humanitaria para la prevención de los crímenes de lesa humanidad.”
Memoria… verdad… justicia y reparación.
Lucha contra el negacionismo.
Todo ello expresado en declaraciones, en debates, en leyes por hombres y mujeres elegidos democráticamente. Batallas cotidianas que con la base firme de una Ley debemos profundizar trabajando en todas las áreas necesarias.
Con una visión federal, ya que se trata de una norma a la que han adherido todas las provincias a excepción de Santiago del Estero, Formosa, San Luis y Tucumán, con cuyos legisladores estamos trabajando.
Argentina tiene una posición firme y coherente sobre la materia que el Poder Legislativo ha impulsado, sostenido, y ratificado permanentemente.
Por eso hoy, a diez años de la Ley que reconoce el Genocidio Armenio, debemos reconocer que ante los intentos por tergiversarla, menoscabarla o invisibilizarla, el Congreso de la Nación se ha mantenido siempre del lado de la verdad histórica.
Por todo ello estimados legisladores. Gracias, muchas gracias.