(ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ) Առաջին անգամ չէ, որ ԵԽԽՎ-ն հակահայկական ու միակողմանի բանաձևեր է քննարկում` հակառակ հայկական կողմի բողոքների: Այս մասին «Արմենպրես» մամուլի սրահում հրավիրված ասուլիսին ասաց ՀՅԴ Հայ դատի և քաղաքական հարցերի գրասենյակի պատասխանատու Կիրո Մանոյանը` անդրադառնալով ԵԵԽՎ ձմեռային նստաշրջանում երկու հակահայկական բանաձևերի սպասվող քննարկմանը:
Նրա խոսքով՝ հայկական կողմը կարողացածն անում է, պարզապես այստեղ կարևորվում է մեր հասարակության աջակցությունն ու մասնակցությունը:
«Հայտնի է, որ Հայ դատի Եվրոպայի հանձնախումբը սկսել է ստորագրահավաք: Հայաստանից էլ այդ ստորագրահավաքին մասնակցությունն օգտակար կլինի: նախաձեռնողները 1500 ստորագրություն էին ակնկալում, բայց այդ շեմն անցել են, հիմա թիրախ են սահմանել 2500-ը»,-ասաց նա` ընդգծելով, որ ստորագրահավաքը վեհաժողովի պատգամավորների վրա ճնշում գործադրելու գործիք է: Ըստ Կիրո Մանոյանի` դժվար չէ ենթադրել, թե ինչպիսին կլինեն քննարկումների արդյունքները, բայց կարծում է, որ ամեն դեպքում մինչև վերջին պահն այդ ուղղությամբ պետք է աշխատանք տարվի:
«Այստեղ շատ կարևոր է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների դերակատարությունը. իրենք պետք է ակտիվ լինեն: Նախ և առաջ նման բանաձևերը հարվածում են իրենց միջնորդած բանակցությունների գործընթացին: Ադրբեջանի բուն նպատակն այն է, որ բանակցությունների հարթակը փոխի»,-ավելացրեց Կիրո Մանոյանը:
Ըստ նրա՝ հայկական պատվիրակությունը կարող է ավելի մեծ արդյունքի հասնել, եթե ԵԽԽՎ-ում շատ պատգամավորների հետ աշխատի: Ամեն դեպքում, բանաձևերի ընդունումը Կիրո Մանոյանն աշխարհի վերջը չի համարում:
«Ուղղակի այս որոշումը ղարաբաղյան հարցի վրա դրական ազդեցություն չի կարող ունենալ, սակայն բացասական ազդեցություն կունենա, ինչը կխրախուսի Ադրբեջանին՝ շարունակելու իր կամայական կեցվածքը բանակցությունների ընթացքում, Հայաստան- Ադրբեջան սահմանին: Անհրաժեշտ է, որ միջազգային համայնքը, եթե հարգում է իրեն, թույլ չտա, որ ծախու ապրանք դառնա Ադրբեջանի ձեռքին»,-ասաց նա և հույս հայտնեց, որ Մինսկի խմբի համանախագահող պետություններն ավելի ակտիվ կլինեն:
International Community Must Not Sell Out to Azerbaijan, Says Manoyan
(ASBAREZ) — According to ARF-D Bureau Member and Director of ARF-D’s Political Affairs Office Giro Manoyan, it is not the first time that PACE has discussed anti-Armenian and one-sided resolutions despite the complaints on the Armenian part. The Armenian side does what it can, and the support and participation of our society is very significant here.
“It is known that European Armenian Federation for Justice and Democracy (EAFJD) has initiated a petition. Armenia’s participation in signing the petition will also be useful. The initiators expected 1500 signatures, but they crossed the threshold, and now the target is 2500 signatures,” he said, emphasizing that the petition is one way to put pressure on the Assembly Members of Parliament. According to Manoyan, it is difficult to forecast the results of the discussions, but he believes that work must be done in order for this petition to make an effective impact.
“The role of the OSCE MG co-chair countries is very important and they must be active. First and foremost such resolutions harm the negotiation process they mediate in. Azerbaijan’s main aim is to change the platform of the negotiations,” Manoyan said.
He also added that the Armenian delegation may achieve great results if its representatives work with many Members of Parliament in PACE. In the end, the adoption of resolutions is not the end of the world.
Manoyan said that the decision will have no positive impact on Nagorno Karabakh issue, but will have a negative one as it will encourage Azerbaijan to continue its unaccepted behavior on the border especially during negotiations. Manoyan mentioned that if the international community has some self-respect, it will not be sold out to Azerbaijan.
In addition, Manoyan discussed the role of Turkey and what issues it’s currently facing. The authorities of Turkey seemingly have adopted the following principle: to do their best to realize their plans, otherwise they’ll lead the country to war.
“Taking into account the developments going on in Turkey, the directions of their activities, we can say that instable developments are expected in Turkey during the upcoming months, even years,” Manoyan said.
In response to the question whether Armenia and the Diaspora can register positive results related to the Armenian Cause when Turkey is busy with internal problems and terrorist issues, Manoyan stated that it seems that the attention of the authorities referring the Armenian Genocide has faded. Although Turkey is busy with internal problems, the German parliament still postponed the discussion of the issue connected with the Armenian Genocide. He added that obviously this had been done not to offend Turkey.
“Turkey, as a player in the regional developments, compromises itself with its behavior and we can carry out effective activities in that direction with other countries,” he said.
Manoyan also emphasized the regulation of Iran-West relations. It will have a positive impact on Armenia as our country already has close ties both with Iran and the West.
Giro Manoyan: No debemos caer en manos del juego de Azerbaidján
Claves en las cuestiones de la Causa Armenia
(DIARIO ARMENIA) Giro Manoyan, miembro de la FRA-Tashnagtsutiún y dirigente del Consejo Nacional Armenio y de la oficina de asuntos políticos, se refirió a las dos propuestas antiarmenias aprobadas en la Asamblea Parlamentaria del Consejo de Europa (APCE), y prueba que no es la primera vez que esa organización trata unilateralemente el orden del día, a pesar de las protestas del lado armenio.
El FEAJD (Consejo Nacional Armenio de Europa), inició una campaña para recolectar firmas en distintos países. Se esperaban 1500 adhesiones, que fueron logradas. El objetivo siguiente es llegar a las 5000. Creo que esa meta muy pronto será superada si participan de la iniciativa también desde Armenia. La recolección de firmas puede actuar como presión sobre los eurodiputados. Independientemente de las expectativas de los resultados, es imprescindible ocuparse de las negociaciones hasta el último momento.
En esto es importante considerar el rol de los copresidentes del Grupo de Minsk, quienes en sus últimas declaraciones se manifestaron acerca de la inconveniencia de llevar la cuestión de Karabagh a otras instancias. Creo que ellos deben ser más activos, porque, en primer término, las propuestas mencionadas actúan contra el proceso de negociación que ellos mismos llevan adelante.
No se debe olvidar que Azerbaidján está disconforme con el formato del Grupo de Minsk y desea llevar la cuestión a otros foros. Y en ese sentido a Bakú le conviene ir la Asamblea Parlamentaria del Consejo de Europa, con cuyos legisladores ya ha realizado la tarea de lobby correspondiente.
-En caso de ser aceptadas dichas propuestas durante las sesiones de invierno (del hemisferio norte) de la APCE ¿qué consecuencias tendrían?
-No sería el fin del mundo, pero en todo caso, puede ejercer influencias negativas, porque semejantes pasos estimulan a que Azerbaidján continúe manifestando una actitud caprichosa en el proceso de las negociaciones. Y no sólo en las tratativas, sino también en la frontera Armenia-Azerbaidján, en la zona de contacto entre Karabagh-Azerbaidján, etc. Entonces, es necesario que la comunidad internacional -si se respeta a sí misma-, no permita que el asunto se convierta en simple mercancía en manos de Azerbaidján.
-¿Era posible prever todo esto? Algunos creen, por ejemplo, que era posible cambiar al relator.
-No es tan fácil cambiar al relator y tomar otros pasos, porque allí hay una delegación bastante grande de Turquía, y ni hablar acerca de Azerbaidján. Hay también legisladores de otros estados, los cuales, -podemos decirlo con los ojos cerrados-, han estado siempre con ellos y seguirán haciéndolo. Ciertos países que han tenido cuestiones similares a las que existen con Azerbaidján, podrían tener por ese motivo, otra postura. Pero es evidente que Azerbaidján puede comprar a una gran cantidad de delegados. Y sólo con trabajo, no alcanza para prevenirlo.
-En los últimos tiempos, parece que los EE.UU. se ha vuelto más activo en la cuestión Karabagh, sobre todo en el Congreso. Con la participación de Warlick se realizaron audiencias especiales. Además, nuevamente se planeó la cuestión de retirar los francotiradores y de ubicar tecnología de prevención en la región fronteriza. ¿Cuál es la causa de la activación de EE.UU.?
-No podemos generalizar al hablar de la activación de EE.UU, porque esto es nada más que una activación en los ámbitos del congreso. Más de ochenta congresistas habían enviado una carta al gobierno, solicitando que tomen medidas más drásticas, y organizado audiencias para informarse de las medidas que se han adoptado.
Eran reuniones a puertas cerradas, pero incluso en la declaración de los países copresidentes del grupo de Minsk se advierte que ellos han entendido que el principal obstáculo para el proceso de negociaciones es Azerbaidján. Y justamente ese país está en contra de retirar los francotiradores, de colocar ese tipo de aparatos con los cuales se vería claramente quiénes son los que incumplen el cese de fuego.
-¿Cómo evalúa Ud. los últimos acontecimientos en Oriente Medio, en Rusia-Turquía, en Irán-Arabia Saudita? ¿Qué peligros, que desafíos externos encierran para Armenia?
-Todos ellos contienen peligros. Pero al mismo tiempo, cuando los acontecimientos son peligrosos, con frecuencia también, ofrecen nuevas posibilidades, según quiénes sean los protagonistas y qué activación demuestran. En este caso, Armenia, por ejemplo.
Si las relaciones ruso-turcas se ponen muy tensas, llegando incluso a una situación de guerra, creo que no será nada bueno para nosotros. Pero la tensión en cierta medida da la posibilidad para que logremos ciertos resultados. Turquía, como actor regional, está bastante desacreditado por su comportamiento, y en este sentido, nosotros podemos llevar adelante el trabajo no sólo con Rusia, sino con otros estados.
En lo que respecta a Irán, cuanto más se ordenen sus relaciones con Occidente, tanto mejor también, para Armenia. Esto es así, porque Armenia ya mantiene relaciones bastante estrechas, tanto con Irán como con Occidente, y puede, aprovechando la ocasión, ser un actor no importante, no principal, pero sí, útil.
Ruslan Tatoian
Diario “Hayotz Ashjarh”. Ereván.