Արցախի պատանիներու ժպիտը Սիրոսի մէջ

(ԱԶԱՏ ՕՐ) Ար­դէն եր­կու տաս­նա­մեակ կը հա­շո­ւէ ­Յու­նաս­տա­նի ­Սի­րոս կղզիի մէջ Ար­ցա­խէն ա­մէն ա­մառ ժա­մա­նող պա­տա­նի­նե­րու հիւ­րա­սի­րու­թեան ծրագի­րը։ Իւ­րա­յա­տուկ այս նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը, որ 20 տա­րիէ ի վեր կը գոր­ծադ­րո­ւի Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Հայ ­Դա­տի ­Յանձ­նա­խում­բի կազմակերպու­թեամբ եւ ­Սի­րո­սի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ, ա­ռի­թը կու­տայ Ար­ցա­խէն ­Յու­նաս­տան այ­ցե­լող պա­տա­նի­նե­ուն, որ­պէս­զի 10օ­րեայ ար­ձա­կուր­դի շրջան մը անց­ընեն եւ ամ­բողջ կեան­քի մը հա­մար յի­շա­տակ­ներ հիւ­սեն՝ յու­նա­կան գե­ղե­ցիկ ու հիւ­րըն­կալ կղզիին վրայ:

Ս­կիզ­բը կա­տա­րո­ւե­ցաւ 20 տա­րի­ներ ա­ռաջ, երբ Ար­ցա­խի ա­զա­տագ­րու­թեան հա­մար զոհո­ւած ա­զա­տա­մար­տիկ­նե­րու 22 զա­ւակ­ներ հա­սան ­Յունաս­տան, ուր գուր­գու­րոտ մի­ջա­վայր գտան ­Սի­րոս կղզիի բնա­կիչ­նե­րուն մօտ, ո­րոնք ա­մէն ճիգ ի գործ դրին, պա­տա­նի­նե­րուն հա­մար ուրա­խու­թեան պա­հեր ստեղ­ծե­լու եւ ա­նոնց ցա­ւը մեղ­մաց­նե­լու։

Այդ օ­րէն ի վեր հաս­տա­տո­ւած ծրա­գի­րին մի­ջո­ցաւ, ­Սի­րո­սի մէջ հիւ­րա­սի­րո­ւած են Ար­ցա­խէն 450 պա­տա­նի­ներ։ Ծ­րա­գի­րը կը գոր­ծադ­րո­ւի Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Հայ ­Դա­տի ­Յանձ­նա­խում­բի նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ ու կազ­մա­կեր­պու­թեամբ՝ հա­մադ­րա­բար Ա­նօ ­Սի­րո­սի քա­ղա­քա­պե­տու­եան ու Ար­ցա­խի պե­տու­թեան։ Ան­ցած տա­րի­նե­րու ըն­թաց­քին, ­Սի­րո­սի մէջ պաշ­տօ­նա­վա­րած բո­լոր քա­ղա­քա­պետ­նե­րը զօ­րա­վիգ կանգ­նե­ցան այս նա­խա­ձեռ­նու­թեան, միշտ ա­ռաջ­նա­հերթ պա­հե­լով Ար­ցա­խի պա­տա­նի­նե­րու հիւ­րա­սի­րու­թեան ծրա­գի­րը, որ վա­յե­լեց նաեւ տե­ղա­ցի գործարարներու գոր­ծօն քա­ջա­լե­րանքն ու զօ­րակ­ցու­թիւ­նը։

­Սի­րոս կղզիի բնակ­չու­թիւ­նը նոյն այն սէրն ու գուր­գու­րան­քը ցոյց կու­տայ Ար­ցա­խի պա­տա­նի­նե­րուն հան­դէպ, ինչ որ ցու­ցա­բե­րած էր 1922ի ­Փոքր Ա­սիոյ ա­ղէ­տէն ետք, կղզիին մէջ հիւ­րըն­կալ գիրկ գտած՝ ջար­դե­րէն ճո­ղոպ­րած 2000 հայ որ­բուկ­նե­րուն հա­մար։

Ար­ցա­խի մէջ եւս լայ­նօ­րէն ճանչ­ցո­ւած է ­Սի­րո­սի մէջ ի­րա­գոր­ծո­ւող ծրա­գի­րը, քա­նի որ իւ­րա­քան­չիւր գիւ­ղէ կամ քա­ղա­քէ պա­տա­նի­ներ մասնա­կից դար­ձած ու ­Յու­նաս­տան այ­ցե­լած են։

Այս տա­րի 25 պա­տա­նի­ներ հիւ­րա­սի­րո­ւե­ցան ­Սի­րո­սի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան կող­մէ, ­Քի­նի շրջա­նի Ֆ­րեր­նե­րու ա­մառ­նա­յին բա­նա­կա­վայ­րէն ներս, 18էն 27 Օ­գոս­տո­սի ըն­թաց­քին։ ­Պա­տա­նի­նե­րը Ս­տե­փա­նա­կեր­տի ­Ման­կա­պա­տա­նե­կան Ս­տեղ­ծա­գոր­ծա­կան ­Կեդ­րո­նի ա­շա­կերտ­ներ են։ Իրենց կ’ու­ղեկ­ցէին.- ­Բար­սե­ղեան ­Լիւդ­մի­լա՝ Լ. Ղ. Հ. Ազ­գա­յին ­Ժո­ղո­վի պատ­գա­մա­ւոր, ­Մի­քա­յէ­լեան ­Վի­լէն՝ Ս­տե­փա­նա­կեր­տի ­Մանկապատա­նե­կան Ս­տեղ­ծա­գոր­ծա­կան ­Կեդ­րո­նի գոր­ծա­դիր տնօ­րէն-գե­ղա­րո­ւես­տա­կան ղե­կա­վար, Ա­ւա­նէ­սեան ­Գար­րի՝ Ս­տե­փա­նա­կեր­տի ՄՊՍ­Կի պա­րու­սոյց, ­Գա­բու­զեան Ա­նա­հիտ՝ Ս­տ ե­փա­նա­կեր­տի ՄՊՍ­Կի ման­կա­կան եր­գի թատ­րո­նի խմբա­վար, Ի­վա­նի­տիս ­Սո­ֆիա՝ լրագ­րող, ­Հայ­րա­պե­տեան ­Մե­րու­ժան՝ պե­տա­կան Ար­ցախ TVի օ­փե­րա­թէօր։

­Շա­բաթ 22 Օ­գոս­տո­սին այ­ցե­լու­թիւն մը տրո­ւե­ցաւ ­Զա­ֆի­րիս Ա­փոս­թո­լո­փու­լո­սի զօ­րա­նո­ցը, որ 1922էն ետք գոր­ծած է որ­պէս որ­բա­նոց։ ­Հոն կը գոր­ծէ նկար­նե­րու եւ գոյ­քե­րու ցու­ցադ­րու­թիւն, հնա­գէտ ­Լէֆ­թէ­րիս ­Զոր­զո­սի մշա­կու­մով, ո­ւր այ­ցե­լե­ցին Ար­ցա­խէն ե­կած պա­տա­նի­նե­րը ի­րենց ու­ղե­կից­նե­րով։

­Տե­ղի ու­նե­ցաւ հո­գե­հանգս­տեան ա­րա­րո­ղու­թիւն ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան զո­հե­րու յի­շա­տա­կին, կազ­մա­կեր­պու­թեամբ Հ.Յ.Դ. ­Հայ ­Դա­տի ­Յանձնա­խում­բի եւ ­Սի­րո­սի ­Պոն­տոս­ցի­նե­րու ­Միու­թեան։ Ա­ւար­տին, դափ­նեպ­սակ­ներ զե­տե­ղե­ցին Ար­ցա­խի Ազ­գա­յին ­Ժո­ղո­վի պատ­գա­մա­ւոր տիկին ­Լիւտ­մի­լա ­Բար­սե­ղեան եւ ­Պոն­տոս­ցի­նե­րու միու­թեան նա­խա­գահ տի­կին Ու­րա­նիա ­Փան­տա­զի։

­Հո­գե­հանգս­տեան ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը կա­տա­րե­ցին ­Յու­նա­հա­յոց թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ ­Գերշ. Տ. ­Խո­րէն Արք. ­Տող­րա­մա­ճեան եւ ­Սի­րո­սի «­Քի­մի­սիս» յու­նա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ ­Տէր ­Հայր՝ ­Գոս­թան­տի­նոս ­Քոն­տոս։

Մ­շա­կու­թա­յին ե­րե­կոյ

Նա­խա­ձեռ­նու­թեան 20ա­մեա­կը պատ­շա­ճօ­րէն տօ­նո­ւե­ցաւ Օ­գոս­տոս 24ի ե­րե­կո­յեան, գե­ղա­րո­ւես­տա­կան ժո­ղովր­դա­յին փայ­լուն ե­րե­կո­յի մը կազմա­կեր­պու­թեամբ, ուր հան­դէս ե­կան Ար­ցա­խի պա­տա­նի­նե­րը, հմա­յե­լով յոյն հան­դի­սա­տես­նե­րը։ ­Գե­ղե­ցիկ այս ե­րե­կո­յին ընդ­մէ­ջէն, ժողովուր­դին ներ­կա­յա­ցո­ւե­ցան Ար­ցա­խի մշա­կոյթն ու պատ­մու­թիւ­նը: ­Քա­ղա­քա­պետ Եոր­ղոս ­Մա­րա­կոս խոր յու­զու­մով եւ մեծ խանդավառութեամբ յայ­տա­րա­րեց, թէ նպա­տակ ու­նի դար­ձեալ կազ­մա­կեր­պե­լու նման ե­րե­կոյ մը, յա­ջորդ տա­րի։

Ն­շենք, որ Ար­ցա­խի փոք­րիկ­նե­րը հիւ­րա­սի­րո­ւե­ցան նաեւ ­Փի­րէա­յի «­Խա­ծի­քի­րիա­քիօ» հաս­տա­տու­թեան մօտ, Ա­թէնք կե­ցու­թեան օ­րե­րուն։ 27 Օգոս­տո­սէն մին­չեւ ի­րենց մեկ­նու­մի թո­ւա­կա­նը, 2 ­Սեպ­տեմ­բեր, ա­նոնք ա­ռի­թը ու­նե­ցան եւ պի­տի ու­նե­նան այ­ցե­լե­լու թան­գա­րան­ներ, դաստիա­րակ­չա­կան կեդ­րոն­ներ, զո­ւար­ճու­թեան վայ­րեր։

­Շա­բաթ, 29 Օ­գոս­տո­սի ե­րե­կո­յեան, ­Նէա Զ­միռ­նիի պու­րա­կին մէջ նաեւ փայ­լուն ե­լոյթ մը ու­նե­ցան, ­Նէա Զ­միռ­նիի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան կազմա­կեր­պած «Իո­նի­քես Եոր­թես» մշա­կու­թա­յին փա­ռա­տօ­նի ծի­րէն ներս, որ նուի­րուած էր ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան 100րդ ­տա­րե­լի­ցին։

Էգեյան ծովի հեքիաթները
WWW.artsakh.TV