«ԱԼԻՔ» – Երէկ՝ երկուշաբթի, հոկտեմբերի 27-ի երեկոյեան ժամը 7-ին «ՀՈՒՍԿ» հաստատութեան կենտրոնատեղիում նախաձեռնութեամբ նոյն հաստատութեան՝ տեղի ունեցաւ դասախօսութիւն՝ «Հայոց Ցեղասպանութեան արտացոլումը՝ հայ գրականութեան մէջ» թեմայով: Օրւայ դասախօսն էր՝ գիտաշխատող, ցեղասպանագէտ եւ UCLA համալսարանի նախկին դասախօս, դոկտ. Ռուբինա Փիրումեանը:
Հանդիպում-դասախօսութեան սկզբում, բացման խօսքով հանդէս եկաւ Թեհրանի Հայ Դատի յանձնախմբի փոխատենապետ Արամ Շահնազարեանը եւ իր բովանդակալից ու բազմակողմանի արտայայտութիւններով՝ յարմար ենթահող ստեղծեց բանախօսի համար:
Դոկտ. Ռ. Փիրումեանը ամբիոնի մօտ հրաւիրւելով, սկզբում անդրադարձաւ իր աշխատանքների նախապատմութեանն, որը ի վերջոյ յանգեց գիտական գործի՝ իր այլեւայլ փուլերով: Նա շեշտադրեց արտաքնապէս գեղեցիկ թւացող նման գրական երկերին, որոնք խորքում ունեն խիստ ողբերգական բնոյթ, սակայն, հէնց գեղարւեստական ձգողութիւնն ու հմայքն է, որ փոխանցում է նիւթի հիմնական հարցը, այն հասցնելով՝ համամարդկային որակի եւ փոխադարձ հասկացութեան եզրերի: Դոկտ. Փիրումեանն անդրադարձաւ, որ յուշագրութիւնը դառնում է վաւերագրութիւն եւ դա ազդում է հասարակական կարծիքի վրայ՝ լինում քաղաքականութեան սկիզբ, որը յաջողութեան եւ մտաւոր պայքարում ունի իր ուրոյն դերը:
Նա անդրադարձաւ այն նսեմ ընթացքին, որը բանեցնում են Թուրքիայի իշխանութիւնները՝ չէզոքացնելու համար Հայ Դատի յաջողութիւնների ընթացքը՝ յատկապէս 100-ամեակի սեմին:
Դասախօսութեան ընթացքում անդրադարձ եղաւ այն թուրք ճշմարտախօս եւ արժանի մտաւորականութեանը, որոնք խղճի հրամայականով ոչ թէ ասում, այլ գրում են իրողութիւն-ճշմարտութիւնը: Զուգահեռներ անցկացւեց այլազան, բայց մանաւանդ հայ եւ հրէական ցեղասպանութեանց ոճերի եւ հետեւանքների միջեւ: Բովանդակալից դասախօսութեան աւարտին եղան հարցումներ ներկաների կողմից, որոնց պատասխանեց Ռ. Փիրումեանը:
Յիշատակելի է՝ շօշափելի թւով հետաքրքրւողների ներկայութիւնը, որով լեփ-լեցուն էր լսարան-դահլիճը:
Վերջում կայացաւ ոչ-պաշտօնական մտքերի փոխանցումներ եւ հիւրասիրութիւն-ընդունելութիւն:
